ма́лпін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́лпін ма́лпіна ма́лпіна ма́лпіны
Р. ма́лпінага ма́лпінай
ма́лпінае		 ма́лпінага ма́лпіных
Д. ма́лпінаму ма́лпінай ма́лпінаму ма́лпіным
В. ма́лпін (неадуш.)
ма́лпінага (адуш.)		 ма́лпіну ма́лпіна ма́лпіны (неадуш.)
ма́лпіных (адуш.)
Т. ма́лпіным ма́лпінай
ма́лпінаю		 ма́лпіным ма́лпінымі
М. ма́лпіным ма́лпінай ма́лпіным ма́лпіных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́лпін обезья́ны;

м. хвост — хвост обезья́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́лпін, ‑а.

Які мае адносіны да малпы, належыць ён. Малпіна футра. // Зроблены, пашыты з футра малпы. Малпін каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́лпа, -ы, мн. -ы, малп і -аў, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада прыматаў, якая па будове цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.

Шыраканосыя малпы.

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца (разм.).

|| памянш. ма́лпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ма́лпавы, -ая, -ае і ма́лпін, -а.

Малпавы запаведнік.

Малпіна футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обезья́ний ма́лпін, ма́лпіны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)