ма́лпачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́лпачка ма́лпачкі
Р. ма́лпачкі ма́лпачак
Д. ма́лпачцы ма́лпачкам
В. ма́лпачку ма́лпачак
Т. ма́лпачкай
ма́лпачкаю		 ма́лпачкамі
М. ма́лпачцы ма́лпачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́лпачка ж., уменьш. обезья́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́лпачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да малпа; невялікая малпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́лпа, -ы, мн. -ы, малп і -аў, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада прыматаў, якая па будове цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.

Шыраканосыя малпы.

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца (разм.).

|| памянш. ма́лпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ма́лпавы, -ая, -ае і ма́лпін, -а.

Малпавы запаведнік.

Малпіна футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обезья́нка уменьш. ма́лпачка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)