ма́лпавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ма́лпавы |
ма́лпавая |
ма́лпавае |
ма́лпавыя |
| Р. |
ма́лпавага |
ма́лпавай
ма́лпавае |
ма́лпавага |
ма́лпавых |
| Д. |
ма́лпаваму |
ма́лпавай |
ма́лпаваму |
ма́лпавым |
| В. |
ма́лпавы (неадуш.)
ма́лпавага (адуш.) |
ма́лпавую |
ма́лпавае |
ма́лпавыя (неадуш.)
ма́лпавых (адуш.) |
| Т. |
ма́лпавым |
ма́лпавай
ма́лпаваю |
ма́лпавым |
ма́лпавымі |
| М. |
ма́лпавым |
ма́лпавай |
ма́лпавым |
ма́лпавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ма́лпавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да малпы, малпаў. Малпавы запаведнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́лпа, -ы, мн. -ы, малп і -аў, ж.
1. Млекакормячая жывёліна атрада прыматаў, якая па будове цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.
Шыраканосыя малпы.
2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца (разм.).
|| памянш. ма́лпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ма́лпавы, -ая, -ае і ма́лпін, -а.
Малпавы запаведнік.
Малпіна футра.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)