малпава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. малпава́нне
Р. малпава́ння
Д. малпава́нню
В. малпава́нне
Т. малпава́ннем
М. малпава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малпава́нне ср., разг. обезья́нничанье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малпава́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. малпаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак. (разм.).

Крыўляцца, пераймаць чые-н. рухі, міміку і пад.

|| наз. малпава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обезья́нничанье разг. малпава́нне, -ння ср., перайма́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)