ма́лость разг.
1. сущ. (незначительное количество) крыха́, -хі́ ж.; (мелочь, пустяк) драбні́ца, -цы ж., дро́бязь, -зі ж.;
взять са́мую ма́лость узя́ць са́мую дро́бязь;
2. нареч. тро́хі, крыху́;
ма́лость полежу́ тро́хі (крыху́) паляжу́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́ласць нареч., прост. ма́лость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драбні́ца ж. ме́лочь, пустя́к м., ма́лость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ма́ласціна ’дробязь’ (Шат.). Бел. рэгіяналізм. Да прасл. malostь: укр. малість, рус. малость, польск. małość, н.-луж. małość, чэш. malost, славен. malóst, серб.-харв. ма̏лост ’тс’; макед. малост ’маладыя гады, дзяцінства’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)