мале́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мале́льшчыца |
мале́льшчыцы |
| Р. |
мале́льшчыцы |
мале́льшчыц |
| Д. |
мале́льшчыцы |
мале́льшчыцам |
| В. |
мале́льшчыцу |
мале́льшчыц |
| Т. |
мале́льшчыцай
мале́льшчыцаю |
мале́льшчыцамі |
| М. |
мале́льшчыцы |
мале́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мале́льшчыца ж. моле́льщица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мале́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто моліцца.
|| ж. мале́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
моле́льщица мале́льшчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)