мале́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто моліцца.

|| ж. мале́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мале́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мале́льшчык мале́льшчыкі
Р. мале́льшчыка мале́льшчыкаў
Д. мале́льшчыку мале́льшчыкам
В. мале́льшчыка мале́льшчыкаў
Т. мале́льшчыкам мале́льшчыкамі
М. мале́льшчыку мале́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мале́льшчык м. моле́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моле́льщик мале́льшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)