мале́льны гл. маліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мале́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мале́льны мале́льная мале́льнае мале́льныя
Р. мале́льнага мале́льнай
мале́льнае		 мале́льнага мале́льных
Д. мале́льнаму мале́льнай мале́льнаму мале́льным
В. мале́льны (неадуш.)
мале́льнага (адуш.)		 мале́льную мале́льнае мале́льныя (неадуш.)
мале́льных (адуш.)
Т. мале́льным мале́льнай
мале́льнаю		 мале́льным мале́льнымі
М. мале́льным мале́льнай мале́льным мале́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малі́цца, малю́ся, мо́лішся, мо́ліцца; незак.

1. Звяртацца з малітвай да Бога, святых.

М. перад абразамі.

2. перан., на каго-што. Вельмі моцна любіць, абагаўляць каго-, што-н.

М. на сына.

|| зак. памалі́цца, -малю́ся, -мо́лішся, -мо́ліцца (да 1 знач.).

|| наз. мале́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. мале́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

М. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сінаго́га ‘яўрэйскі малельны дом’ (ТСБМ), сынаго́га ‘тс’ (Ласт.), ‘важная асоба’ (Байк. і Некр.). Ст.-бел. синагога (синакгогия, сынакгокга, пал. XVIII ст.) з ст.-польск. synagoga, якое з XV ст. праз лац. synagóga ад грэч. συναγωγή (Булыка, Лекс. запазыч., 181).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)