малачко́ гл. малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малачко́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. малачко́
Р. малачка́
Д. малачку́
В. малачко́
Т. малачко́м
М. малачку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малачко́ в разн. знач. молочко́;

○ пчалі́нае м. — пчели́ное молочко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малачко́, ‑а, н.

1. Ласк. да малако (у 1 знач.).

2. Спец. Пажыўнае рэчыва, якое ўтвараецца ў валляку некаторых птушак або ў асобных залозах насякомых для кармлення птушанят, лічынак. Пчалінае малачко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малако́, -а́, М -лацэ́ і -лаку́, н.

1. Белая вадкасць, якая выдзяляецца груднымі залозамі жанчын і самак млекакормячых для выкармлівання дзяцей.

Мацярынскае малако.

2. Такая вадкасць, якую атрымліваюць ад кароў, коз і іншых жывёл, як прадукт харчавання.

Казінае м.

Каша з малаком.

Кіслае м.

3. Белаваты сок некаторых раслін.

Міндальнае м.

|| ласк. малачко́, -а́, н.

|| прым. мало́чны, -ая, -ае.

Малочная прамысловасць.

М. статак.

М. суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

молочко́

1. уменьш. малачко́, -чка́ ср.;

2. спец. малачко́, -чка́ ср.;

крахма́льное молочко́ крухма́льнае малачко́;

молочко́ личи́нок малачко́ лічы́нак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пчалі́ны пчели́ный;

○ ~нае малачко́ — пчели́ное молочко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молочи́шко унич. малачко́, -чка́ ср.;

дети́шкам на молочи́шко (проси́ть, получи́ть и т. п.) шутл. дзе́ткам на малачко́ (прасі́ць, атрыма́ць і да таго́ падо́бнае).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мле́ка, мле́чка ’малако, малачко’ (Сл. ПЗБ, Яруш., мін., Шн.). З польск. mleko, mleczko (Мацкевіч, Сл. ПЗБ, 3, 72; Арашонкава, Бел.-польск. ізал., 10).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пчала́, -ы́, мн. пчо́лы і (з ліч. 2, 3, 4) пчалы́, пчол, ж.

Насякомае, якое перапрацоўвае кветкавы нектар на мёд.

|| памянш. пчо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

|| прым. пчалі́ны, -ая, -ае.

Пчалінае малачко (сакрэт слінных залоз рабочых пчол, якім яны выкормліваюць лічынак на пэўнай стадыі развіцця; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)