малатко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
малатко́вы |
малатко́вая |
малатко́вае |
малатко́выя |
| Р. |
малатко́вага |
малатко́вай
малатко́вае |
малатко́вага |
малатко́вых |
| Д. |
малатко́ваму |
малатко́вай |
малатко́ваму |
малатко́вым |
| В. |
малатко́вы (неадуш.)
малатко́вага (адуш.) |
малатко́вую |
малатко́вае |
малатко́выя (неадуш.)
малатко́вых (адуш.) |
| Т. |
малатко́вым |
малатко́вай
малатко́ваю |
малатко́вым |
малатко́вымі |
| М. |
малатко́вым |
малатко́вай |
малатко́вым |
малатко́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
малато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
Інструмент, прызначаны для забівання чаго-н., кляпання і пад. ў выглядзе металічнага або драўлянага бруска, насаджанага на ручку пад прамым вуглом.
◊
З малатка (прадаць, пайсці) — быць прададзеным з аўкцыёну.
|| памянш. малато́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
|| прым. малатко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)