малата́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Машына для абмалоту розных сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малата́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. малата́рня малата́рні
Р. малата́рні малата́рань
малата́рняў
Д. малата́рні малата́рням
В. малата́рню малата́рні
Т. малата́рняй
малата́рняю		 малата́рнямі
М. малата́рні малата́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малата́рня ж., с.-х. молоти́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малата́рня, ‑і; Р мн. ‑рань; ж.

Машына для абмалоту сельскагаспадарчых культур. Конная малатарня. Складаная малатарня. □ Толькі ў адным канцы вёскі адна-адзінютка гула малатарня, але не магла яна адна заглушыць тут стуку цапоў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малата́рня ’машына для абмалоту сельскагаспадарчых культур’ (ТСБМ, Чуд., Шат., Яруш.; КЭС, лаг.), ’лапатун, балбатуха’ (Шат., Касп.). Укр. молота́рня ’тс’. З польск. młocarnia ’тс’, аформленага згодна з усх.-слав. поўнагалоссем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

молоти́лка с.-х. малата́рня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрамалата́рня, ‑і, ж.

Малатарня, якая прыводзіцца ў дзеянне электрычнай энергіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малата́рка, мылыта́рка ’малатарня’ (Касп., Бяльк., Некр.; Крыў., Са сл. Дзіс.; Мат. Гом., Ян.), укр. молота́рка, рус. пск. молотарка ўзніклі ў выніку кантамінацыі бел. малатарня і рус. молотилка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шты́фтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штыфта; змацаваны штыфтамі; які мае штыфты. Штыфтавае злучэнне. Штыфтавая малатарня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́ласна, прысл.

Уголас, не шэптам. Голасна чытаць. // Гучна, моцна. Малатарня гула, і таму гаварыць прыйшлося ненатуральна голасна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)