Verbum

Малата́р ’малацьбіт’ (гродз., Сл. ПЗБ; Сцяшк. Сл.). З польск. młocarz ’тс’.

*Малата́рнік, молота́рнік ’малацьбіт’ (малар., бяроз., Выг.). У выніку кантамінацыі спрадвечнага молотілнык і новага молотар (гл. малатар) ’тс’.