малару́сы, ‑аў; адз. маларус, ‑а, м.; маларуска, ‑і, ДМ ‑русцы; мн. маларускі, ‑сак; ж.

Афіцыйная назва ўкраінцаў у дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малару́с,

гл. маларусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малару́ска,

гл. маларусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малару́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малару́с малару́сы
Р. малару́са малару́саў
Д. малару́су малару́сам
В. малару́са малару́саў
Т. малару́сам малару́самі
М. малару́се малару́сах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)