малару́ска
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
малару́ска |
малару́скі |
| Р. |
малару́скі |
малару́сак |
| Д. |
малару́сцы |
малару́скам |
| В. |
малару́ску |
малару́сак |
| Т. |
малару́скай
малару́скаю |
малару́скамі |
| М. |
малару́сцы |
малару́сках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
малару́ска,
гл. маларусы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малару́сы, ‑аў; адз. маларус, ‑а, м.; маларуска, ‑і, ДМ ‑русцы; мн. маларускі, ‑сак; ж.
Афіцыйная назва ўкраінцаў у дарэвалюцыйнай Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)