маламо́цны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маламо́цны маламо́цная маламо́цнае маламо́цныя
Р. маламо́цнага маламо́цнай
маламо́цнае		 маламо́цнага маламо́цных
Д. маламо́цнаму маламо́цнай маламо́цнаму маламо́цным
В. маламо́цны (неадуш.)
маламо́цнага (адуш.)		 маламо́цную маламо́цнае маламо́цныя (неадуш.)
маламо́цных (адуш.)
Т. маламо́цным маламо́цнай
маламо́цнаю		 маламо́цным маламо́цнымі
М. маламо́цным маламо́цнай маламо́цным маламо́цных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маламо́цны эк. маломо́щный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маламо́цны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае дастатковых сродкаў для вядзення гаспадаркі; бедны, незаможны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маломо́чный эк. маламо́цны, незамо́жны, бе́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дро́бны, -ая, -ае.

1. Невялікі па велічыні, памеры, вартасці.

Дробная жывёла.

Д. почырк.

Дробныя грошы.

2. Які складаецца з невялікіх па велічыні аднародных часцінак.

Д. дождж.

Д. пясок.

3. Невялікі, маламоцны і малазначны ў эканамічных і грамадскіх адносінах.

Дробная гаспадарка.

Д. вытворца.

4. Неістотны, які не мае вялікага значэння.

Дробныя факты.

5. перан. Мізэрны, нікчэмны, нізкі.

Дробныя інтарэсы.

Дробная душа.

|| наз. дро́бнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маломо́щный

1. (физически слабый) няду́жы, сла́бы;

2. (маломощный) эк. маламо́цны, незамо́жны;

3. (небольшой мощности) техн. маласі́льны, мало́й магу́тнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)