малалі́кі, -ая, -ае.

Невялікі па колькасці.

|| наз. малалі́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малалі́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малалі́кі малалі́кая малалі́кае малалі́кія
Р. малалі́кага малалі́кай
малалі́кае		 малалі́кага малалі́кіх
Д. малалі́каму малалі́кай малалі́каму малалі́кім
В. малалі́кі (неадуш.)
малалі́кага (адуш.)		 малалі́кую малалі́кае малалі́кія (неадуш.)
малалі́кіх (адуш.)
Т. малалі́кім малалі́кай
малалі́каю		 малалі́кім малалі́кімі
М. малалі́кім малалі́кай малалі́кім малалі́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малалі́кі малочи́сленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малалі́кі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і малаколькасны. Малалікая ўпачатку група Бондара, якая перабралася на правы бок чыгункі, імкліва абрастае людзьмі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малочи́сленный малалі́кі, нешматлі́кі, малако́лькасны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іжо́рцы, ‑аў; адз. іжорац, ‑рца, м.; іжорка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. іжоркі, ‑рак; ж.

Малалікі народ, які жыве ў Ламаносаўскім і Кінгісенскім раёнах Ленінградскай вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)