малака́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малака́нін малака́не
Р. малака́ніна малака́н
Д. малака́ніну малака́нам
В. малака́ніна малака́н
Т. малака́нінам малака́намі
М. малака́ніне малака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малака́нін м., рел. молока́нин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малака́нін,

гл. малакане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

молока́нин рел. малака́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.

Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)