Малака́н ’малачай-сонцагляд, Euphorbia helioscopia L.’ (гом., Кіс., б.-каш., Мат. Гом.). Рус. перм., гом. молока́н ’тс’. Бел.-рус. ізалекса. Да малако (гл.). Аб суфіксе ‑ан гл. Сцяцко (Афікс. наз., 147).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

малака́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малака́нін малака́не
Р. малака́ніна малака́н
Д. малака́ніну малака́нам
В. малака́ніна малака́н
Т. малака́нінам малака́намі
М. малака́ніне малака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малака́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да малакан. Малаканская секта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)