малазнаё́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
малазнаё́мы |
малазнаё́мая |
малазнаё́мае |
малазнаё́мыя |
| Р. |
малазнаё́мага |
малазнаё́май малазнаё́мае |
малазнаё́мага |
малазнаё́мых |
| Д. |
малазнаё́маму |
малазнаё́май |
малазнаё́маму |
малазнаё́мым |
| В. |
малазнаё́мы (неадуш.) малазнаё́мага (адуш.) |
малазнаё́мую |
малазнаё́мае |
малазнаё́мыя (неадуш.) малазнаё́мых (адуш.) |
| Т. |
малазнаё́мым |
малазнаё́май малазнаё́маю |
малазнаё́мым |
малазнаё́мымі |
| М. |
малазнаё́мым |
малазнаё́май |
малазнаё́мым |
малазнаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малазнаёмы, ‑ая, ‑ае.
Недастаткова знаёмы. Далейшая размова збліжае .. [Лабановіча і Андросаву], рассейвае тое недавер’е і тую асцярожнасць, што замінаюць выяўленню шчырасці і адкрытасці паміж людзьмі, асабліва малазнаёмымі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малознако́мый малазнаёмы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фацэ́т, -а, М -цэ́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Камічны, забаўны чалавек або нейкі малазнаёмы чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)