маке́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маке́тчыца |
маке́тчыцы |
| Р. |
маке́тчыцы |
маке́тчыц |
| Д. |
маке́тчыцы |
маке́тчыцам |
| В. |
маке́тчыцу |
маке́тчыц |
| Т. |
маке́тчыцай
маке́тчыцаю |
маке́тчыцамі |
| М. |
маке́тчыцы |
маке́тчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маке́тчыца, ‑ы, ж.
Жан. да макетчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маке́тчица спец. маке́тчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)