маке́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маке́тчык маке́тчыкі
Р. маке́тчыка маке́тчыкаў
Д. маке́тчыку маке́тчыкам
В. маке́тчыка маке́тчыкаў
Т. маке́тчыкам маке́тчыкамі
М. маке́тчыку маке́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маке́тчык м. маке́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маке́тчык, ‑а, м.

Той, хто робіць макеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маке́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да макетчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маке́тчик спец. маке́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)