маке́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маке́тны |
маке́тная |
маке́тнае |
маке́тныя |
| Р. |
маке́тнага |
маке́тнай маке́тнае |
маке́тнага |
маке́тных |
| Д. |
маке́тнаму |
маке́тнай |
маке́тнаму |
маке́тным |
| В. |
маке́тны (неадуш.) маке́тнага (адуш.) |
маке́тную |
маке́тнае |
маке́тныя (неадуш.) маке́тных (адуш.) |
| Т. |
маке́тным |
маке́тнай маке́тнаю |
маке́тным |
маке́тнымі |
| М. |
маке́тным |
маке́тнай |
маке́тным |
маке́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маке́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да макета. Макетная майстэрня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.
Мадэль, папярэдні ўзор чаго-н.
М. кнігі.
|| прым. маке́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мадэ́льна-маке́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мадэ́льна-маке́тны |
мадэ́льна-маке́тная |
мадэ́льна-маке́тнае |
мадэ́льна-маке́тныя |
| Р. |
мадэ́льна-маке́тнага |
мадэ́льна-маке́тнай мадэ́льна-маке́тнае |
мадэ́льна-маке́тнага |
мадэ́льна-маке́тных |
| Д. |
мадэ́льна-маке́тнаму |
мадэ́льна-маке́тнай |
мадэ́льна-маке́тнаму |
мадэ́льна-маке́тным |
| В. |
мадэ́льна-маке́тны (неадуш.) мадэ́льна-маке́тнага (адуш.) |
мадэ́льна-маке́тную |
мадэ́льна-маке́тнае |
мадэ́льна-маке́тныя (неадуш.) мадэ́льна-маке́тных (адуш.) |
| Т. |
мадэ́льна-маке́тным |
мадэ́льна-маке́тнай мадэ́льна-маке́тнаю |
мадэ́льна-маке́тным |
мадэ́льна-маке́тнымі |
| М. |
мадэ́льна-маке́тным |
мадэ́льна-маке́тнай |
мадэ́льна-маке́тным |
мадэ́льна-маке́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
маке́тный спец. маке́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расчарці́ць, ‑чарчу, ‑чарціш, ‑чэрціць; зак., што.
Нанесці на што‑н. штрыхі, лініі ў патрэбных кірунках. Расчарціць дошку. Расчарціць паперу. □ Выняў з партфеля макетны ліст, каб расчарціць усё на ім і пэўна ўжо ведаць, якія фота рабіць Шаевічу, а мне якіх памераў пісаць выступленні. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)