макасі́ны, -наў (ед. макасі́н м.) мокаси́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

макасі́ны, ‑аў; адз. макасін, ‑а, м.

Мяккія скураныя чаравікі ў паўночнаамерыканскіх індзейцаў.

[Англ. moccasin з амер. makisin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макасі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. макасі́н макасі́ны
Р. макасі́на макасі́наў
Д. макасі́ну макасі́нам
В. макасі́н макасі́ны
Т. макасі́нам макасі́намі
М. макасі́не макасі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мокаси́ны мн. макасі́ны, -наў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)