мазю́каць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мазю́каю мазю́каем
2-я ас. мазю́каеш мазю́каеце
3-я ас. мазю́кае мазю́каюць
Прошлы час
м. мазю́каў мазю́калі
ж. мазю́кала
н. мазю́кала
Загадны лад
2-я ас. мазю́кай мазю́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мазю́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазю́каць несов., прост. мазю́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Разм. Непрыгожа, няўмела маляваць або пісаць; мазаць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазю́кать несов., прост. мазю́каць, пэ́цкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Навазёкацца ’наваждацца, набрацца клопату з чым-н.’ (Нас.). Да дазіцца ’важдацца’ з экспрэсіўнай суфіксацыяй, параўн. мазюкаць (ад мизаць) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)