мазу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазу́тны мазу́тная мазу́тнае мазу́тныя
Р. мазу́тнага мазу́тнай
мазу́тнае		 мазу́тнага мазу́тных
Д. мазу́тнаму мазу́тнай мазу́тнаму мазу́тным
В. мазу́тны (неадуш.)
мазу́тнага (адуш.)		 мазу́тную мазу́тнае мазу́тныя (неадуш.)
мазу́тных (адуш.)
Т. мазу́тным мазу́тнай
мазу́тнаю		 мазу́тным мазу́тнымі
М. мазу́тным мазу́тнай мазу́тным мазу́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазу́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мазуту, мазуты. Хлеб пахне трох[і] вугалем, і аддае крыху ад яго і магутным пахам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазу́тавы, см. мазу́тны

мазу́тны и мазу́тавы мазу́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́т, -у, М -зу́це, м. і мазу́та, -ы, ДМ -зу́це, ж.

Астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газу і газаліну.

|| прым. мазу́тны, -ая, -ае і мазу́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазу́тный мазу́тны, мазу́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́тавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і мазутны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)