мазу́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазу́тавы мазу́тавая мазу́тавае мазу́тавыя
Р. мазу́тавага мазу́тавай
мазу́тавае
мазу́тавага мазу́тавых
Д. мазу́таваму мазу́тавай мазу́таваму мазу́тавым
В. мазу́тавы (неадуш.)
мазу́тавага (адуш.)
мазу́тавую мазу́тавае мазу́тавыя (неадуш.)
мазу́тавых (адуш.)
Т. мазу́тавым мазу́тавай
мазу́таваю
мазу́тавым мазу́тавымі
М. мазу́тавым мазу́тавай мазу́тавым мазу́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазу́тавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і мазутны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазу́тавы, см. мазу́тны

мазу́тны и мазу́тавы мазу́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́т, -у, Му́це, м. і мазу́та, -ы, ДМу́це, ж.

Астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газу і газаліну.

|| прым. мазу́тны, -ая, -ае і мазу́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазу́тный мазу́тны, мазу́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)