мазу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Польскі нацыянальны танец, а таксама музыка да яго.

|| прым. мазу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазу́рка I ж., этн. (к мазу́р) мазу́рка

мазу́рка II ж. (танец) мазу́рка

мазу́рка III ж. (печенье) мазу́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мазу́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мазу́рка
Р. Мазу́ркі
Д. Мазу́рцы
В. Мазу́рку
Т. Мазу́ркай
Мазу́ркаю
М. Мазу́рцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазу́рка

‘прадстаўніца народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́рка мазу́ркі
Р. мазу́ркі мазу́рак
Д. мазу́рцы мазу́ркам
В. мазу́рку мазу́рак
Т. мазу́ркай
мазу́ркаю
мазу́ркамі
М. мазу́рцы мазу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазу́рка

‘танец; музычны твор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́рка мазу́ркі
Р. мазу́ркі мазу́рак
Д. мазу́рцы мазу́ркам
В. мазу́рку мазу́ркі
Т. мазу́ркай
мазу́ркаю
мазу́ркамі
М. мазу́рцы мазу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазу́ркаI (танец) мазу́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́ркаII (печенье) мазу́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́ркаIII этн. мазу́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазу́рка 1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Польскі нацыянальны танец з трохдольным тактам, а таксама музыка да гэтага танца. Пальцы Скашынскага забарабанілі па стале жвавей. Яны выстуквалі лёгкі матыў мазуркі. Чарнышэвіч. // Музычны твор у рытме гэтага танца. Мазуркі Шапэна.

[Ад польск. mazurek.]

мазу́рка 2,

гл. мазуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́зуры, ‑аў; адз. мазур, ‑а, м.; мазурка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. мазуркі, ‑рак; ж.

Этнаграфічная група палякаў, якая насяляе паўночна-ўсходнюю частку Польшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)