ма́зур

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́зур ма́зуры
Р. ма́зура ма́зураў
Д. ма́зуру ма́зурам
В. ма́зура ма́зураў
Т. ма́зурам ма́зурамі
М. ма́зуру ма́зурах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазу́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́р мазу́ры
Р. мазу́ра мазу́раў
Д. мазу́ру мазу́рам
В. мазу́ра мазу́раў
Т. мазу́рам мазу́рамі
М. мазу́ру мазу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазу́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мазураў. Мазурскае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстраля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пробнай стральбой вызначыць адлегласць да цэлі і ўстанавіць правільны прыцэл. — Прыстраляліся! — радасна паведаміў Мазураў. — Трэба ім перадаць, каб так і білі. Казлоў. Рускія артылерысты, прыстраляўшыся, пачалі біць па нямецкіх акопах. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)