ма́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ма́зка
Р. ма́зкі
Д. ма́зцы
В. ма́зку
Т. ма́зкай
ма́зкаю
М. ма́зцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́зка ж., спец. (действие) ма́зка; сма́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́зка ж. ма́зка, -кі ж., ма́занне, -ння ср., зма́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. мазаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазо́к мазкі́
Р. мазка́ мазко́ў
Д. мазку́ мазка́м
В. мазо́к мазкі́
Т. мазко́м мазка́мі
М. мазку́ мазка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазо́к жив., мед. мазо́к, род. мазка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́занье ср. ма́занне, -ння ср., ма́зка, -кі ж.; зма́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)