Мазгачы́ (мн. л.) (экспр.) ’мазгі’ (Нас.) — адсубстантыўны назоўнік, утвораны пры дапамозе экспрэсіўнага суф. ‑ач. Да мазгі́ 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазгата́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мазгачу́ мазго́чам
2-я ас. мазго́чаш мазго́чаце
3-я ас. мазго́ча мазго́чуць
Прошлы час
м. мазгата́ў мазгата́лі
ж. мазгата́ла
н. мазгата́ла
Загадны лад
2-я ас. мазгачы́ мазгачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час мазго́чучы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)