мазаі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазаі́чны мазаі́чная мазаі́чнае мазаі́чныя
Р. мазаі́чнага мазаі́чнай
мазаі́чнае		 мазаі́чнага мазаі́чных
Д. мазаі́чнаму мазаі́чнай мазаі́чнаму мазаі́чным
В. мазаі́чны (неадуш.)
мазаі́чнага (адуш.)		 мазаі́чную мазаі́чнае мазаі́чныя (неадуш.)
мазаі́чных (адуш.)
Т. мазаі́чным мазаі́чнай
мазаі́чнаю		 мазаі́чным мазаі́чнымі
М. мазаі́чным мазаі́чнай мазаі́чным мазаі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазаі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазаі́чны мазаі́чная мазаі́чнае мазаі́чныя
Р. мазаі́чнага мазаі́чнай
мазаі́чнае		 мазаі́чнага мазаі́чных
Д. мазаі́чнаму мазаі́чнай мазаі́чнаму мазаі́чным
В. мазаі́чны (неадуш.)
мазаі́чнага (адуш.)		 мазаі́чную мазаі́чнае мазаі́чныя (неадуш.)
мазаі́чных (адуш.)
Т. мазаі́чным мазаі́чнай
мазаі́чнаю		 мазаі́чным мазаі́чнымі
М. мазаі́чным мазаі́чнай мазаі́чным мазаі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазаі́чны мозаи́чный, мозаи́ческий;

~нае пано́ — мозаи́чное (мозаи́ческое) панно́;

~ная тэо́рыя — мозаи́чная, мозаи́ческая тео́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазаі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мазаікі (у 1, 2 знач.). Мазаічная майстэрня. Мазаічныя работы. // Зроблены з мазаікі, з мазаікай. Мазаічны партрэт. Мазаічныя калоны. □ Унізе вялікая падзямельная зала, абліцаваная белым мармурам, аздобленая беларускім арнаментам і мазаічнымі карцінамі з жыцця Беларусі. Дубоўка.

2. перан. Які складаецца з разнародных элементаў. Мазаічны натоўп. Мазаічная тэорыя.

3. Які мае адносіны да мазаікі (у 3 знач.). Мазаічная хвароба. // Паражоны мазаікай (у 3 знач.). Мазаічны ліст. Мазаічны плод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маза́іка, -і, ДМ -за́іцы, ж.

Узор або малюнак з рознакаляровых кавалачкаў шкла, дрэва, мармуру і пад., шчыльна падагнаных адзін да аднаго.

Каляровая м.

М. жыцця (перан.).

|| прым. мазаі́чны, -ая, -ае.

Мазаічная карціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрагмента́рна-маза́ічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фрагмента́рна-маза́ічны фрагмента́рна-маза́ічная фрагмента́рна-маза́ічнае фрагмента́рна-маза́ічныя
Р. фрагмента́рна-маза́ічнага фрагмента́рна-маза́ічнай
фрагмента́рна-маза́ічнае		 фрагмента́рна-маза́ічнага фрагмента́рна-маза́ічных
Д. фрагмента́рна-маза́ічнаму фрагмента́рна-маза́ічнай фрагмента́рна-маза́ічнаму фрагмента́рна-маза́ічным
В. фрагмента́рна-маза́ічны (неадуш.)
фрагмента́рна-маза́ічнага (адуш.)		 фрагмента́рна-маза́ічную фрагмента́рна-маза́ічнае фрагмента́рна-маза́ічныя (неадуш.)
фрагмента́рна-маза́ічных (адуш.)
Т. фрагмента́рна-маза́ічным фрагмента́рна-маза́ічнай
фрагмента́рна-маза́ічнаю		 фрагмента́рна-маза́ічным фрагмента́рна-маза́ічнымі
М. фрагмента́рна-маза́ічным фрагмента́рна-маза́ічнай фрагмента́рна-маза́ічным фрагмента́рна-маза́ічных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мозаи́чный мазаі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стылізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад стылізаваць.

2. у знач. прым. Які мае выразныя прыкметы стылізацыі (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам стылізацыі. Стылізаваная аповесць. □ Упершыню гледачы ўбачылі прыгожа, па-мастацку стылізаваныя беларускія вопраткі, агністыя жартоўныя беларускія народныя танцы. Рамановіч. Над грабніцай мазаічны партрэт Людовіка на ўвесь рост. Вакол партрэта стылізаваныя залатыя ліліі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)