мазаі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазаі́ст мазаі́сты
Р. мазаі́ста мазаі́стаў
Д. мазаі́сту мазаі́стам
В. мазаі́ста мазаі́стаў
Т. мазаі́стам мазаі́стамі
М. мазаі́сце мазаі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазаі́ст м. мозаичи́ст, мозаи́ст, мозаи́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Тое, што і мазаічнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мозаи́ст мазаі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазаі́чнік, ‑а, м.

Майстар мазаікі; мазаіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)