Мазалі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мазалі́
Р. Мазалё́ў
Д. Мазаля́м
В. Мазалі́
Т. Мазаля́мі
М. Мазаля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

педыкю́р, -у, м.

Гігіенічная апрацоўка ступняў ног (чыстка, паліроўка пазногцяў, выдаленне мазалёў).

|| прым. педыкю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Нацерці да мазалёў.

Н. рукі.

|| незак. намазо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазо́ль мазалі́
Р. мазаля́ мазалёў
Д. мазалю́ мазаля́м
В. мазо́ль мазалі́
Т. мазалём мазаля́мі
М. мазалі́ мазаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазо́лістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мазолістага; наяўнасць мазалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вужла́к, ‑а, м.

Разм. Нарост на целе. Перасыпалі рукі Мазалёў вужлакі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намазо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Нацерці да мазалёў. Намазоліць далоні. Намазоліць пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педыкю́р, ‑у, м.

Гігіенічная апрацоўка ступней ног (чыстка, паліраванне ногцяў, выдаленне мазалёў і інш.).

[Фр. pédicure ад лац. pes, pedis — нага і curare — клапаціцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́ль, -заля́, мн. -залі́, -залёў, м.

Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю ад працяглага трэння.

Рукі ў мазалях.

Крывавы м.

◊

Жыць з мазаля (разм.) — жыць працай.

Зарабіць сваім мазалём (разм.) — нажыць сваёй працай.

|| прым. мазо́льны, -ая, -ае.

М. пластыр (для вывядзення мазалёў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Размякчыўшы парай, гарачай вадой, аддзяліць. Твае ж рукі прапахлі смалой, Мазалёў ты з далоні сухой Не адпарыш гарачай вадой. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)