мадэрні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мадэрні́сцкі мадэрні́сцкая мадэрні́сцкае мадэрні́сцкія
Р. мадэрні́сцкага мадэрні́сцкай
мадэрні́сцкае		 мадэрні́сцкага мадэрні́сцкіх
Д. мадэрні́сцкаму мадэрні́сцкай мадэрні́сцкаму мадэрні́сцкім
В. мадэрні́сцкі (неадуш.)
мадэрні́сцкага (адуш.)		 мадэрні́сцкую мадэрні́сцкае мадэрні́сцкія (неадуш.)
мадэрні́сцкіх (адуш.)
Т. мадэрні́сцкім мадэрні́сцкай
мадэрні́сцкаю		 мадэрні́сцкім мадэрні́сцкімі
М. мадэрні́сцкім мадэрні́сцкай мадэрні́сцкім мадэрні́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадэрні́сцкі модерни́стский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадэрні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мадэрнізму, мадэрніста. Мадэрнісцкае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэрні́зм, -у, м.

Агульная назва розных кірункаў у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якія абвясцілі разрыў з рэалізмам, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.

|| прым. мадэрні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

модерни́стский мадэрні́сцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поп-а́рт, -у, М -рце, м.

Мадэрнісцкі кірунак у мастацтве, які разлічаны на папулярнасць і выкарыстоўвае ў жывапісе і скульптуры элементы тэхнікі, рэкламы, муляжу, адвольныя камбінацыі некаторых прадметаў побыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сюррэалі́зм, ‑у, м.

Мадэрнісцкі кірунак у мастацкай культуры 20 ст., які абвясціў крыніцай мастацтва сферу падсвядомага (інстынкты, галюцынацыі, сны), а яго метадам — разрыў лагічных сувязей, замененых суб’ектыўнымі асацыяцыямі.

[Фр. surrealisme — звышрэалізм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)