мадэрава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мадэру́ю |
мадэру́ем |
| 2-я ас. |
мадэру́еш |
мадэру́еце |
| 3-я ас. |
мадэру́е |
мадэру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мадэрава́ў |
мадэрава́лі |
| ж. |
мадэрава́ла |
| н. |
мадэрава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мадэру́й |
мадэру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мадэру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Мадэрава́ць ’уладкоўвацца’, ’дагаджаць’, ’імкнуцца ўцячы’ шальч., швянч., Сл. ПЗБ), ст.-бел. модеровати ’атрымліваць’ (пач. XVII ст.), запазычаны са ст.-польск. moderować ’тс’, ’размяркоўваць, заспакойваць’ (Булыка, Запазыч., 205), якое з лац. moderāri ’кіраваць, стрымліваць, рэгуляваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)