мадулява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мадулява́нне
Р. мадулява́ння
Д. мадулява́нню
В. мадулява́нне
Т. мадулява́ннем
М. мадулява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадулява́нне ср., муз., физ. модули́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадулява́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. мадуляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моду́лирование муз., физ. мадулява́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)