мадзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мадзе́нне
Р. мадзе́ння
Д. мадзе́нню
В. мадзе́нне
Т. мадзе́ннем
М. мадзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадзе́нне ср., разг. прозяба́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадзе́нне, ‑я, н.

Разм. Стан паводле знач. дзеясл. мадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)