Магі́льнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Магі́льнае
Р. Магі́льнага
Д. Магі́льнаму
В. Магі́льнае
Т. Магі́льным
М. Магі́льным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

магі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магі́льны магі́льная магі́льнае магі́льныя
Р. магі́льнага магі́льнай
магі́льнае		 магі́льнага магі́льных
Д. магі́льнаму магі́льнай магі́льнаму магі́льным
В. магі́льны (неадуш.)
магі́льнага (адуш.)		 магі́льную магі́льнае магі́льныя (неадуш.)
магі́льных (адуш.)
Т. магі́льным магі́льнай
магі́льнаю		 магі́льным магі́льнымі
М. магі́льным магі́льнай магі́льным магі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гробово́й

1. тру́нны;

2. уст. магі́льны;

◊

гробово́е молча́ние магі́льнае маўча́нне;

гробово́й го́лос магі́льны го́лас;

до гробово́й доски́ да магі́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўча́нне ср.

1. молча́ние; безмо́лвие;

2. ума́лчивание;

1, 2 см. маўча́ць;

◊ абысці́ ~ннем — обойти́ молча́нием;

пару́шыць м. — нару́шить молча́ние;

магі́льнае м. — гробово́е молча́ние;

пяча́ць ~ння — печа́ть молча́ния;

м. — знак зго́ды — погов. молча́ние — знак согла́сия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)