магнеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магнеты́чны магнеты́чная магнеты́чнае магнеты́чныя
Р. магнеты́чнага магнеты́чнай
магнеты́чнае		 магнеты́чнага магнеты́чных
Д. магнеты́чнаму магнеты́чнай магнеты́чнаму магнеты́чным
В. магнеты́чны (неадуш.)
магнеты́чнага (адуш.)		 магнеты́чную магнеты́чнае магнеты́чныя (неадуш.)
магнеты́чных (адуш.)
Т. магнеты́чным магнеты́чнай
магнеты́чнаю		 магнеты́чным магнеты́чнымі
М. магнеты́чным магнеты́чнай магнеты́чным магнеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

магнеты́чны магнети́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магнеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магнетызму (у 1 знач.). Магнетычная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнеты́зм, -у, м.

Сукупнасць з’яў, звязаных з дзеяннем магніта.

Зямны м.

|| прым. магнеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магнети́ческий магнеты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)