лі́церны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лі́церны |
лі́церная |
лі́цернае |
лі́церныя |
| Р. |
лі́цернага |
лі́цернай
лі́цернае |
лі́цернага |
лі́церных |
| Д. |
лі́цернаму |
лі́цернай |
лі́цернаму |
лі́церным |
| В. |
лі́церны
лі́цернага |
лі́церную |
лі́цернае |
лі́церныя
лі́церных |
| Т. |
лі́церным |
лі́цернай
лі́цернаю |
лі́церным |
лі́цернымі |
| М. |
лі́церным |
лі́цернай |
лі́церным |
лі́церных |
Крыніцы:
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лі́церны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ліцера, з’яўляецца ліцерам. Ліцерны білет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́цер, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Дакумент на права бясплатнага або льготнага праезду па чыгунцы ці іншых шляхах зносін (звычайна мае спецыяльнае літарнае абазначэнне).
|| прым. лі́церны, -ая, -ае.
Л. білет.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)