ліхта́ршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ліхта́ршчыца ліхта́ршчыцы
Р. ліхта́ршчыцы ліхта́ршчыц
Д. ліхта́ршчыцы ліхта́ршчыцам
В. ліхта́ршчыцу ліхта́ршчыц
Т. ліхта́ршчыцай
ліхта́ршчыцаю		 ліхта́ршчыцамі
М. ліхта́ршчыцы ліхта́ршчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліхта́ршчыца ж. фона́рщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліхта́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў (у 1 знач.).

|| ж. ліхта́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фона́рщица ліхта́ршчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)