ліфцё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ліфцё́рка ліфцё́ркі
Р. ліфцё́ркі ліфцё́рак
Д. ліфцё́рцы ліфцё́ркам
В. ліфцё́рку ліфцё́рак
Т. ліфцё́ркай
ліфцё́ркаю		 ліфцё́ркамі
М. ліфцё́рцы ліфцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліфцёрка ж., разг. лифтёрша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліфцёрка, ‑ы, ж.

Жан. да ліфцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліфцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік, які абслугоўвае ліфт.

|| ж. ліфцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ліфцёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лифтёрша разг. ліфцёрка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)