літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. літо́ўскі літо́ўская літо́ўскае літо́ўскія
Р. літо́ўскага літо́ўскай
літо́ўскае		 літо́ўскага літо́ўскіх
Д. літо́ўскаму літо́ўскай літо́ўскаму літо́ўскім
В. літо́ўскі (неадуш.)
літо́ўскага (адуш.)		 літо́ўскую літо́ўскае літо́ўскія (неадуш.)
літо́ўскіх (адуш.)
Т. літо́ўскім літо́ўскай
літо́ўскаю		 літо́ўскім літо́ўскімі
М. літо́ўскім літо́ўскай літо́ўскім літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-літо́ўскі белару́ска-літо́ўская белару́ска-літо́ўскае белару́ска-літо́ўскія
Р. белару́ска-літо́ўскага белару́ска-літо́ўскай
белару́ска-літо́ўскае		 белару́ска-літо́ўскага белару́ска-літо́ўскіх
Д. белару́ска-літо́ўскаму белару́ска-літо́ўскай белару́ска-літо́ўскаму белару́ска-літо́ўскім
В. белару́ска-літо́ўскі (неадуш.)
белару́ска-літо́ўскага (адуш.)		 белару́ска-літо́ўскую белару́ска-літо́ўскае белару́ска-літо́ўскія (неадуш.)
белару́ска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскай
белару́ска-літо́ўскаю		 белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскімі
М. белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскай белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́льска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-літо́ўскі по́льска-літо́ўская по́льска-літо́ўскае по́льска-літо́ўскія
Р. по́льска-літо́ўскага по́льска-літо́ўскай
по́льска-літо́ўскае		 по́льска-літо́ўскага по́льска-літо́ўскіх
Д. по́льска-літо́ўскаму по́льска-літо́ўскай по́льска-літо́ўскаму по́льска-літо́ўскім
В. по́льска-літо́ўскі (неадуш.)
по́льска-літо́ўскага (адуш.)		 по́льска-літо́ўскую по́льска-літо́ўскае по́льска-літо́ўскія (неадуш.)
по́льска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскай
по́льска-літо́ўскаю		 по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскімі
М. по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскай по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́льска-белару́ска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-белару́ска-літо́ўскі по́льска-белару́ска-літо́ўская по́льска-белару́ска-літо́ўскае по́льска-белару́ска-літо́ўскія
Р. по́льска-белару́ска-літо́ўскага по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскае		 по́льска-белару́ска-літо́ўскага по́льска-белару́ска-літо́ўскіх
Д. по́льска-белару́ска-літо́ўскаму по́льска-белару́ска-літо́ўскай по́льска-белару́ска-літо́ўскаму по́льска-белару́ска-літо́ўскім
В. по́льска-белару́ска-літо́ўскі (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскага (адуш.)		 по́льска-белару́ска-літо́ўскую по́льска-белару́ска-літо́ўскае по́льска-белару́ска-літо́ўскія (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскаю		 по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскімі
М. по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскай по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прывіле́й, -я, мн. -і, -яў, м. гіст. Заканадаўчы акт у Вялікім Княстве Літоўскім, Рэчы Паспалітай і іншых феадальных дзяржавах.

Віленскі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаста́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Сярэбраная манета ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім Княстве Літоўскім вартасцю ў шэсць грошаў.

|| прым. шаста́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магістра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых заходнееўрапейскіх краінах, а таксама ў Вялікім Княстве Літоўскім: гарадское ўпраўленне.

|| прым. магістра́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Існавалі паветы ў Беларусі з 15 ст. да 1940 г.

|| прым. павято́вы, -ая, -ае.

П. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марша́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м. (гіст.).

1. Вышэйшая службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай.

2. У Беларусі ў 19 ст: выбраны з ліку шляхты кіраўнік губерні або павета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваяво́дства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Пасада ваяводы.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Старажытнай Русі і ў Вялікім Княстве Літоўскім, якой кіраваў ваявода.

3. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў сучаснай Польшчы.

|| прым. ваяво́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)