літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. літо́ўскі літо́ўская літо́ўскае літо́ўскія
Р. літо́ўскага літо́ўскай
літо́ўскае		 літо́ўскага літо́ўскіх
Д. літо́ўскаму літо́ўскай літо́ўскаму літо́ўскім
В. літо́ўскі (неадуш.)
літо́ўскага (адуш.)		 літо́ўскую літо́ўскае літо́ўскія (неадуш.)
літо́ўскіх (адуш.)
Т. літо́ўскім літо́ўскай
літо́ўскаю		 літо́ўскім літо́ўскімі
М. літо́ўскім літо́ўскай літо́ўскім літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-літо́ўскі белару́ска-літо́ўская белару́ска-літо́ўскае белару́ска-літо́ўскія
Р. белару́ска-літо́ўскага белару́ска-літо́ўскай
белару́ска-літо́ўскае		 белару́ска-літо́ўскага белару́ска-літо́ўскіх
Д. белару́ска-літо́ўскаму белару́ска-літо́ўскай белару́ска-літо́ўскаму белару́ска-літо́ўскім
В. белару́ска-літо́ўскі (неадуш.)
белару́ска-літо́ўскага (адуш.)		 белару́ска-літо́ўскую белару́ска-літо́ўскае белару́ска-літо́ўскія (неадуш.)
белару́ска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскай
белару́ска-літо́ўскаю		 белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскімі
М. белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскай белару́ска-літо́ўскім белару́ска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́льска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-літо́ўскі по́льска-літо́ўская по́льска-літо́ўскае по́льска-літо́ўскія
Р. по́льска-літо́ўскага по́льска-літо́ўскай
по́льска-літо́ўскае		 по́льска-літо́ўскага по́льска-літо́ўскіх
Д. по́льска-літо́ўскаму по́льска-літо́ўскай по́льска-літо́ўскаму по́льска-літо́ўскім
В. по́льска-літо́ўскі (неадуш.)
по́льска-літо́ўскага (адуш.)		 по́льска-літо́ўскую по́льска-літо́ўскае по́льска-літо́ўскія (неадуш.)
по́льска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскай
по́льска-літо́ўскаю		 по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскімі
М. по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскай по́льска-літо́ўскім по́льска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́льска-белару́ска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-белару́ска-літо́ўскі по́льска-белару́ска-літо́ўская по́льска-белару́ска-літо́ўскае по́льска-белару́ска-літо́ўскія
Р. по́льска-белару́ска-літо́ўскага по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскае		 по́льска-белару́ска-літо́ўскага по́льска-белару́ска-літо́ўскіх
Д. по́льска-белару́ска-літо́ўскаму по́льска-белару́ска-літо́ўскай по́льска-белару́ска-літо́ўскаму по́льска-белару́ска-літо́ўскім
В. по́льска-белару́ска-літо́ўскі (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскага (адуш.)		 по́льска-белару́ска-літо́ўскую по́льска-белару́ска-літо́ўскае по́льска-белару́ска-літо́ўскія (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскаю		 по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскімі
М. по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскай по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

літо́ўцы, ‑тоўцаў; адз. літовец, ‑тоўца, м.; літоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Літоўскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто складае (піша) хронікі (у 1 знач.). Такім чынам беларускі храніст уклаў у твор самую поўную для свайго часу гісторыю сваёй Радзімы. «Маладосць». Паводле звестак польскага храніста XV стагоддзя Длугоша, бітва пачалася імклівым націскалі літоўскай конніцы, якая абрушылася на левы фланг праціўніка. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да захавацца.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знаходзіцца, змяшчацца дзе‑н., у чым‑н. Да 1941 года чучала.. [зубра] захоўвалася ў заалагічным музеі ў Белавежы. В. Вольскі. Частка.. [ранніх твораў Бядулі] не друкавалася і захоўваецца ў рукапісным аддзеле цэнтральнай бібліятэкі Акадэміі навук Літоўскай ССР. Каваленка.

3. Зал. да захоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кві́га ’кукіш’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. figa ’кукіш’ (там жа, 454): © > хв > кв (апошні пераход — характэрны ўплыў літоўскай фанетыкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прымані́ць, ‑маню, ‑маніш, ‑маніць; зак., што і без дап.

Апавядаючы аб чым‑н., дадаць што‑н. ад сябе, прыдумаць або сказіць у некаторай ступені сэнс. Юозас любіў расказваць аб сваіх паходах у Літоўскай дывізіі і часамі нават крыху прыманіць. Броўка. А Венік ужо ўвайшоў у натхненне, непераймальна, да колікаў смешна суправаджаючы расказ мімікай і жэстамі. Не важна, што і прыманіць. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Крамзла́ ’храсток’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. kremzle ’тс’. Запазычанне з літоўскай мовы. Гл. Грынавецкене і інш. LKK, 16, 179; Лаўчутэ, Балтизмы, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)