літо́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне літаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літо́граф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. літо́граф літо́графы
Р. літо́графа літо́графаў
Д. літо́графу літо́графам
В. літо́графа літо́графаў
Т. літо́графам літо́графамі
М. літо́графе літо́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

літо́граф м. лито́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

літо́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне літаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лито́граф літо́граф, -фа м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)