лі́сцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́сцевы лі́сцевая лі́сцевае лі́сцевыя
Р. лі́сцевага лі́сцевай
лі́сцевае
лі́сцевага лі́сцевых
Д. лі́сцеваму лі́сцевай лі́сцеваму лі́сцевым
В. лі́сцевы (неадуш.)
лі́сцевага (адуш.)
лі́сцевую лі́сцевае лі́сцевыя (неадуш.)
лі́сцевых (адуш.)
Т. лі́сцевым лі́сцевай
лі́сцеваю
лі́сцевым лі́сцевымі
М. лі́сцевым лі́сцевай лі́сцевым лі́сцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йна-лі́сцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йна-лі́сцевы хво́йна-лі́сцевая хво́йна-лі́сцевае хво́йна-лі́сцевыя
Р. хво́йна-лі́сцевага хво́йна-лі́сцевай
хво́йна-лі́сцевае
хво́йна-лі́сцевага хво́йна-лі́сцевых
Д. хво́йна-лі́сцеваму хво́йна-лі́сцевай хво́йна-лі́сцеваму хво́йна-лі́сцевым
В. хво́йна-лі́сцевы (неадуш.)
хво́йна-лі́сцевага (адуш.)
хво́йна-лі́сцевую хво́йна-лі́сцевае хво́йна-лі́сцевыя (неадуш.)
хво́йна-лі́сцевых (адуш.)
Т. хво́йна-лі́сцевым хво́йна-лі́сцевай
хво́йна-лі́сцеваю
хво́йна-лі́сцевым хво́йна-лі́сцевымі
М. хво́йна-лі́сцевым хво́йна-лі́сцевай хво́йна-лі́сцевым хво́йна-лі́сцевых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́сцевы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лісця. Лісцевыя пупышкі. // Які ўтвараецца лісцем. У лясной глушы пад густым лісцевым навесам заўсёды пануе паўзмрок і вільгаць. В. Вольскі.

2. Які мае лісце, з лістамі (пра дрэвы); проціл. хвойны. Лісцевае дрэва. // Які складаецца з такіх дрэў. Лісцевы лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэ́ва, -а, мн. -ы, дрэў і дрэ́ваў, н.

1. Шматгадовая расліна з цвёрдым ствалом і галінамі, якія ўтвараюць крону.

Лісцевыя дрэвы.

Хвойныя дрэвы.

2. толькі адз. Матэрыял з такой расліны, які ідзе на будаўніцтва, розныя вырабы; драўніна.

Разьба па дрэве.

Мэбля з чырвонага дрэва.

Радаслоўнае дрэва — радаслоўная табліца ў выглядзе дрэва, якая паказвае разгалінаванне роду, сям’і.

За дрэвамі не бачыць лесу (неадабр.) — звяртаючы ўвагу на дробязі, забываць пра галоўнае.

|| памянш. дрэ́ўца, -а, мн. -ы, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)