лістапа́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лістапа́дны лістапа́дная лістапа́днае лістапа́дныя
Р. лістапа́днага лістапа́днай
лістапа́днае		 лістапа́днага лістапа́дных
Д. лістапа́днаму лістапа́днай лістапа́днаму лістапа́дным
В. лістапа́дны (неадуш.)
лістапа́днага (адуш.)		 лістапа́дную лістапа́днае лістапа́дныя (неадуш.)
лістапа́дных (адуш.)
Т. лістапа́дным лістапа́днай
лістапа́днаю		 лістапа́дным лістапа́днымі
М. лістапа́дным лістапа́днай лістапа́дным лістапа́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лістапа́дны листопа́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лістапа́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лістападу (у 2 знач.). Восень Сыпле лісце на шлях. Пойдуць зноў непагоды Лістападнай парой. Прыходзька.

2. Якому ўласціва ападанне лісця. Лістападныя дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістапа́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -а. Адзінаццаты месяц каляндарнага года.

Пачатак лістапада.

2. -у. Ападанне лісця восенню, а таксама час гэтага ападання.

|| прым. лістапа́дны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

листопа́дный лістапа́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́дуб, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Вечназялёны, радзей лістападны куст ці невялікае дрэва з калючым лісцем і ядавітымі чырвонымі пладамі. / ‑у, у знач. зб. Насадзіць падубу.

2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)