лістае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лістае́д |
лістае́ды |
| Р. |
лістае́да |
лістае́даў |
| Д. |
лістае́ду |
лістае́дам |
| В. |
лістае́да |
лістае́даў |
| Т. |
лістае́дам |
лістае́дамі |
| М. |
лістае́дзе |
лістае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лістае́д м., зоол. листое́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лістае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Невялікі жук-шкоднік, які корміцца лісцем і маладымі парасткамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
листое́д зоол. лістае́д, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)