Лі́нч

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лі́нч
Р. Лі́нча
Д. Лі́нчу
В. Лі́нча
Т. Лі́нчам
М. Лі́нчу

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Лінч: суд Лі́нча суд Ли́нча

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лінч, ‑а, м.

У выразе: суд Лінча гл. суд.

[Англ. lynch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)