ліне́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліне́ены |
ліне́еная |
ліне́енае |
ліне́еныя |
| Р. |
ліне́енага |
ліне́енай ліне́енае |
ліне́енага |
ліне́еных |
| Д. |
ліне́енаму |
ліне́енай |
ліне́енаму |
ліне́еным |
| В. |
ліне́ены (неадуш.) ліне́енага (адуш.) |
ліне́еную |
ліне́енае |
ліне́еныя (неадуш.) ліне́еных (адуш.) |
| Т. |
ліне́еным |
ліне́енай ліне́енаю |
ліне́еным |
ліне́енымі |
| М. |
ліне́еным |
ліне́енай |
ліне́еным |
ліне́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ліне́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліне́ены |
ліне́еная |
ліне́енае |
ліне́еныя |
| Р. |
ліне́енага |
ліне́енай ліне́енае |
ліне́енага |
ліне́еных |
| Д. |
ліне́енаму |
ліне́енай |
ліне́енаму |
ліне́еным |
| В. |
ліне́ены (неадуш.) ліне́енага (адуш.) |
ліне́еную |
ліне́енае |
ліне́еныя (неадуш.) ліне́еных (адуш.) |
| Т. |
ліне́еным |
ліне́енай ліне́енаю |
ліне́еным |
ліне́енымі |
| М. |
ліне́еным |
ліне́енай |
ліне́еным |
ліне́еных |
Кароткая форма: ліне́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ліне́ены
1. прич. лино́ванный; графлённый;
2. прил. лино́ваный; графлёный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліне́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад лінеіць.
2. у знач. прым. Такі, на якім праведзены лініі для пісьма. Аркуш лінеенай паперы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графлённый прич. ліне́ены, графлёны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графлёный прил. ліне́ены, графлёны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)